W połowie XIX wieku rozpoczyna się nowy etap w rozwoju pszczelarstwa spowodowany odkryciami naukowymi i wynalazkami technicznymi w tej dziedzinie. Do pionierów racjonalnej hodowli pszczelej należy ks. dr Jan Dzierżon znany nie tylko jako odkrywca praw rządzących rozwojem rodziny pszczelej, ale również jako pszczelarz – praktyk, popularyzator, społecznik i naukowiec. Jan Dzierżon urodził się 16 stycznia 1811 roku w polskiej rodzinie w Łowkowicach jako syn rolników Szymona i Marii z domu Jantos. Po ukończeniu szkoły parafialnej w Łowkowicach, uczęszczał kolejno do szkoły miejskiej w Byczynie, przykatedralnej oraz gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu, a następnie studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Po otrzymaniu święceń kapłańskich w 1834 roku , został wikarym we wsi Siołkowice koło Opola, a w latach 1835 - 1868 proboszczem niewielkiej parafii rzymskokatolickiej w Karłowicach koło Brzegu.
 

Obok pracy duszpasterskiej zajmował się hodowlą pszczół, prowadząc obserwacje i badania. Propagował nie tylko zasady racjonalnej gospodarki pszczelej, swoje odkrycia lecz także samą hodowlę pszczół przynoszącą liczne korzyści człowiekowi. Publikował artykuły i prace popularno-naukowe, współpracował z organizacjami pszczelarskimi, uczestniczył w wielu wystawach i zjazdach pszczelarzy. W roku 1868 zrezygnował z probostwa w Karłowicach, zajmując się wyłącznie pszczelarstwem. W 1884 roku powrócił w rodzinne strony i zamieszkał ze swoim bratankiem Franciszkiem na tzw. Granicach Łowkowskich, gdzie wspólnie prowadzili pasiekę. 
Jan Dzierżon zmarł 26 października 1906 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Łowkowicach. 

Najważniejsze osiągnięcia ks. dra Jana Dzierżona stanowiące podstawy racjonalnego pszczelarstwa:  

• uruchomienie gniazda pszczelego poprzez zastosowanie snóz (tj. listewek z zaczątkiem plastra pszczelego),
• zbudowanie rozbieralnego ula skrzynkowego,
• odkrycie partenogenezy /dzieworództwa/ pszczół.

Rządy różnych krajów nadały Janowi Dzierżonowi wysokie odznaczenia państwowe, liczne związki pszczelarskie przyznały mu medale i dyplomy. Podsumowaniem Jego pracy, jako biologa odkrywcy i reformatora pszczelarstwa, było otrzymanie tytułu doktora honoris causa na Uniwersytecie w Monachium w 1872 r.