Jan Dzierżon – patron naszego Muzeum – urodził się 16 stycznia 1811 r. w Łowkowicach koło Kluczborka. Po ukończeniu szkoły parafialnej w Łowkowicach, uczęszczał kolejno: do szkoły miejskiej w Byczynie, przykatedralnej szkoły elementarnej we Wrocławiu oraz gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu, a następnie studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Po otrzymaniu święceń kapłańskich w 1834 r. został wikarym w Siołkowicach koło Opola, a w latach 1835 – 1868 pełnił funkcję proboszcza w niewielkiej parafii rzymskokatolickiej w Karłowicach koło Brzegu. Obok pracy duszpasterskiej zajmował się hodowlą pszczół, prowadząc obserwacje i badania. Propagował nie tylko zasady racjonalnej gospodarki pszczelej, swoje odkrycia, lecz także samą hodowlę pszczół przynoszącą liczne korzyści człowiekowi. Publikował artykuły i prace popularno-naukowe, współpracował z organizacjami pszczelarskimi, uczestniczył w wielu wystawach i zjazdach pszczelarzy. W roku 1868 zrezygnował z probostwa w Karłowicach, zajmując się wyłącznie pszczelarstwem. W 1884 r. po 49 letnim pobycie w Karłowicach powrócił w rodzinne strony i zamieszkał ze swoim bratankiem Franciszkiem w Łowkowicach, gdzie wspólnie prowadzili pasiekę.

Najważniejsze osiągnięcia ks. dra Jana Dzierżona, stanowiące podstawy racjonalnego pszczelarstwa:
•    „uruchomienie” gniazda pszczelego poprzez zastosowanie listewek,
•    zbudowanie rozbieralnego ula skrzynkowego (od nazwiska konstruktora ule te nazywano „dzierżonami”,
•    odkrycie w 1835 r. partenogenezy, czyli dzieworództwa pszczół (teoria po raz pierwszy została opublikowana w 1845 r.)

Ks. dr Jan Dzierżon był postacią sławną i uznaną w całym świecie pszczelarskim. Rządy różnych krajów nadawały mu wysokie odznaczenia państwowe, a związki pszczelarskie przyznawały medale i dyplomy honorowego członkostwa. Podsumowaniem jego pracy, jako biologa – odkrywcy i reformatora, było otrzymanie w 1872 r. tytułu doktora honoris causa Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu w Monachium, w 400 rocznicę jego powstania.

Jan Dzierżon zmarł 26 października 1906 r. i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Łowkowicach.

W zbiorach  Muzeum im. Jana Dzierżona w Kluczborku znajdują się liczne pamiątki osobiste, w tym listy pisane w języku polskim i niemieckim, dyplomy, odznaczenia, fotografie, książki i meble, które aktualnie można oglądać na wystawie stałej.